Frásagnir um Samúel Jónsson
Samúel Jónsson skrifaði ekki dagbækur svo lítið er vitað um líf hans, en hann fór að minnsta kosti í tvö viðtöl, 1955
og 1958. Flest sem við vitum um Samúel, höfum við aflað með samtölum við fólk sem var honum nærri eða heimsótti hann og heyrði af honum sögur. Þetta voru nágrannar, gestir og vinir. Ber þar
fyrst að telja blaðagrein sem skrifuð var af Hannibal Valdimarssyni í Lesbók Morgunblaðsins, 15. maí 1976, þ.e. 7 árum eftir dauða Samúels, þar sem merkilegar sögur og myndir af
verkum Samúels urðu fyrst kunnar þjóðinni. Hannibal lét flytja altaristöflu Samúels í Listasafn ASÍ í Reykjavík til varðveislu. Nefna má einnig þáttagerð Ómars Ragnarssonar, líklega
vinsælasta heimildarmyndakvikmyndagerðarm
Skeljastígurinn
Skeljastígur Samúels er goðsagnakenndur. Sjón hans versnaði með aldrinum og í ljósaskiptunum átti hann erfitt með að sjá leiðina á ströndina og til baka. Hann setti niður stórar hvítar skeljar stil að varða leiðina.
Altaristaflan
Þekktust er líklega sagan af byggingu kirkju Samúels. Hann málaði mikið á veturna og meðal annars nýja altaristöflu sem hann hugðist gefa
sóknarkirkjunni í Selárdal þar sem altaristaflan í kirkjunni var orðin gömul, frá 1752, taldi Samúel hentugt tilefni að bjóða sóknarnefndinni nýja altaristöflu á aldarafmæli
kirkjunnar 1961. Þegar hann reyndi að afhenda nýlega málaða altaristöfluna afþakkaði sóknarnefndin hana. En Samúel hafði engan hentugan stað fyrir hana heima hjá sér. Hann ákvað þá að
byggja kirkju utan um töfluna. Hann var þrjú ár að byggja hana og var byggingunni sennilega lokið sumarið 1965. Samúel yfirgaf Selárdal og fór á hjúkrunarheimilið á Patreksfirði 1968 þar sem hann
var orðinn blindur, og þar dó hann 1969.
Steypustyrktarjárn
Til þess að styrkja byggingar sínar notaði Samúel járn úr strönduðum togara í nágrenninu. Hann notaði járn úr togara í steinhús sem hann byggð í Krossadal á fjórða áratugnum. Svo þegar hann var fluttur í Selárdal dró hann járn með reipi yfir fjallið og yfir í Selárdal. Sumarið 2014 birtist gamall mann á Brautarholti þar sem safnið stendur og greindi frá því að hann sá sjálfur sem ungur drengur Samúel koma niður af fjallinu með mikla járnboga sem hann dró á eftir sér. Á forsíðumynd þessarar síðu má sjá steypustyrktarjárn í boganum við innganginn í listasafnið.
Kaupstaðarferð
Til vitnis um þrek Samúels á gamals aldri má segja aðra sögu. Gömul kona sagði okkur að hún hafi eitt
sinn verið í bíl sem ók fram hjá Samúel á heiðinni Hálfdán á milli Bíldudals og Tálknafjarðar og var hann með brauð sem hann hafði keypt á Tálknafirði. Það fylgdi ekki sögunni hvort hann
fékk far með bílnum. Ef maður reiknar út vegalengdina sem Samúel fór til að sækja sér brauð, þá kemur í ljós að það hafa verið um 60 km. Viðmið manna eru ólík á ólíkum tímum. Almennt er sagt að
Samúel hafi verið afar vingjarnlegur og hógvær maður og var hann kallaður "listamaðurinn með barnshjartað" í grein Hannibals Valdimarssonar.
